Financieel klimaat
Het financiële klimaat bleef afgelopen maand in de meeste regio’s op Olympisch niveau. De economische groei maakte opnieuw een inhaalspurt, vooral in de VS en Europa. En daar hoorde natuurlijk weer een ‘verrassend’ hogere inflatie bij: met 3,8% bereikte de Duitse inflatie het hoogste niveau sinds 1993. Hoewel 0,5% hoger dan verwacht, had de ECB op voorhand aangekondigd daar niet op te zullen reageren. En ja, dit cijfer wordt vooral gestuwd door hogere energieprijzen.
In de VS wordt de Federal Reserve inmiddels iets voorzichtiger: zij houdt de mogelijkheid nu open om al de komende maanden de opkopen van obligaties te gaan afbouwen. Zover is de ECB nog lang niet. De core-inflatie ligt in Europa nu op 2,3%, overigens ook 0,3% hoger dan verwacht. En dus komt ook in Europa het moment dichterbij om over een afbouw van dat PEP (Pandemic Emergency Program) obligatie-opkoopbeleid te gaan praten. Al wil mevrouw Lagarde dat liever niet, natuurlijk. Noord- en Zuid-Europa staan hierbij nog altijd lijnrecht tegenover elkaar, maar tonen dat uit beleefdheid niet in de volle schijnwerpers.
Rente- en marktontwikkelingen
Markten hadden zich intussen wat zorgen gemaakt over de deltavariant van het coronavirus, die de economische groei wellicht zou vertragen. Lange rentes daalden daarop, maar een heel lang leven lijkt deze rentedaling niet beschoren. Hieronder vindt u een grafiek van BCA Research met een beeld van die recente rentedaling en een inschatting (zie groene stippellijn) tot waar deze 10-jaars rente de komende jaren zou kunnen stijgen, rekening houdend met een serie renteverhogingen door de Federal Reserve.
Daar komt ook nog bij dat de reële rente (nominale rente minus inflatie) inmiddels fors negatief geworden is: circa -4% in de VS en circa -2,5% in Duitsland zijn uitzonderlijke getallen, die ook het gevolg zijn van het vuurtje dat centrale banken in beide regio’s stoken. Al met al is dit voor ons reden om de rentegevoeligheid van de vastrentende portefeuilles weer iets verder terug te brengen.
Aandelenmarkten vonden die rentedaling overigens best fijn, net als die groeicijfers. Toch was het niet overal hosanna: de schaarste aan grondstoffen, onderdelen en computerchips duurt voort en menige autofabriek zag zich gedwongen de productie tijdelijk te staken. Tegelijk kwam de oude economie, met toerisme, transport en winkelbezoek weer verder op gang. De dienstensector heeft echter nog een flinke inhaalslag te maken.
Bepaald ongezellig was het in China: koersen daalden scherp, nadat de Chinese leiders de grootste IT/internet/telecombedrijven hadden duidelijk gemaakt wie er de baas was in het land. Geld verdienen mag, maar al te groot en machtig dien je niet te worden. Kritiek op de partijkoers is al helemaal uit den boze. Miljardenboetes en plotselinge verdwijningen van topmanagement: zoiets gaat als een lopend vuurtje door de bestuurskamers en helpt om het lokale bedrijfsleven te ‘overtuigen’. Maar zoiets werkt niet bepaald motiverend voor de buitenlandse belegger. Die schrok nogal van hoe het dus echt toegaat in China. Hard werken, bedrijven die veel presteren, maar je moet wel je mond houden. Aan het eind van de maand greep de overheid verbaal in om markten gerust te stellen en dat lukte zowaar.
Hoe gaan wij om met onze exposure naar Emerging Markets, waarin China meestal domineert? Door fondsen te kiezen met meer spreiding en met oog voor ESG-issues (Environment, Social and Governance), valt de weging naar China lager uit. En onze exposure naar Frontier Markets, de voorloper van de Emerging Markets, biedt extra diversificatie, buiten China om.
Klimaatverandering
Ondertussen deed het Olympische vuur vele landen aan: van Zuidwest Amerika, West-Canada, Noordoost Rusland, Turkije, Griekenland, Italië, overal lijkt de natuur van slag, met hittegolven en massale branden. En extreme regenval en overstromingen in ons deel van de wereld. Alleen die branden al zorgen voor een verdere opwarming van de aarde, die anderszins ook nauwelijks te stoppen lijkt. Klimaatplannen zijn er genoeg, maar de uitvoering ervan oogt traag. Als het in Canada al bijna 50 graden wordt, wat staat de rest van de wereld dan nog te wachten de komende jaren? En waar komt straks onze kustlijn te liggen? Voor financiële markten leek dit de afgelopen maand ‘kein Thema’, maar wij zullen op dit punt de komende jaren scherpere keuzes moeten gaan maken. Want een reis naar Mars is maar voor een paar mensen weggelegd. Alle anderen zullen toch echt op aarde een klimaat-oplossing moeten vinden. En dat vergt een welhaast Olympische eendrachtigheid en samenwerking tussen landen, een opdracht die met een soort Olympisch vuur vervuld zal moeten worden.
DOOR: WOUTER WEIJAND, Chief Investment Officer
