Na een zomer, waarin velen van ons wat natte voeten kregen, bloeiden markten in september op. Niet omdat het wereldtoneel zo vrolijk oogde, maar ik heb me voorgenomen ook eens een nieuwsbrief te schrijven zonder het T woord te gebruiken. Deze keer was minstens zoveel aandacht gevestigd op onze Angela. Onze, want Nederland stemt toch meestal in met wat zij voorstelt. Angela leed een overwinning, daar komt het ongeveer op neer. Ze moet nu gaan polderen en merkte treffend op, dat Nederland eerst maar eens een regering mocht vormen. Een goed voorbeeld doet goed volgen….De Duitse diesel is echter even tot zwijgen gebracht, de Frans-Duitse motor zal wat meer gaan sputteren, want de FDP is niet zo enthousiast over Macron’s wijdse Europese vergezichten. Een Europese minister van Financiën en een gemeenschappelijke Europese begroting? Duitsland weet heus wel wie daar het meeste aan zal mogen bijdragen. En zo stond de euro na deze verkiezingsuitslag plots een aardig stukje lager.
Brexit is al moeilijk genoeg
Diezelfde lagere euro en vooral hogere dollar was wel meteen een flinke stimulans voor de Europese aandelenmarkt. Exporteurs krijgen immers wat meer lucht, of beter gezegd wind in de zeilen. Zelfs de Amerikaanse aandelenmarkt leed niet eens onder die sterkere dollar, hoe diverse natuurrampen of T ook probeerden roet in het eten te gooien. Het is boeiend om te zien hoe markten de dreiging van een 3e wereldoorlog soepel van zich afschudden. We doen gewoon alsof er niets aan de hand is en gaan dan over tot de orde van de dag: een rampje hier en een (al dan niet illegaal) referendum daar….of Vlaanderen, Friesland, Lombardije, Baskenland zich nu ook willen gaan afscheiden? Brexit is al moeilijk genoeg. Eindelijk begint de Britse regering dat nu ook in te zien: rekken en strekken is nu het devies geworden in plaats van “Brexit is Brexit”. De schade moet niet te gek gaan oplopen. Of een uittocht van bedrijven daarmee nog voorkomen kan worden, is zeer de vraag. De Londense huizenmarkt is intussen tot stilstand gekomen. Zoiets is altijd een interessante graadmeter voor het vertrouwen op een goede afloop. Elders in de wereld is de Japanse beurs al wat langer aan een stille opmars bezig. Daarbij weet ze zich gesteund door een dalende yen, die de winsten van Japanse exporteurs stuwt. We blijven hier in een gehedgde ETF actief. Abe heeft vervroegde verkiezingen uitgeschreven voor 22 oktober. Omdat zijn grootste tegenstander, de gouverneur van Tokyo, nog geen landelijke organisatie heeft, haakt die hiervoor af. Dit vergroot de kans dat Abe wint en Abenomics wordt voortgezet: via lage rente en yen de economie refleren.
De rente steeg
Prettig was ook, dat de rente weer eens een stukje steeg. Het besef, dat centrale banken hun balansen geleidelijk gaan afbouwen, hielp daarbij. T deed ook nog eens een duit in het zakje: zijn nieuwe Belastingplan was trouwens vooral bedoeld om er heel veel duitjes uit te halen. Niemand heeft overigens nog een flauw idee hoe al die belastingverlagingen gefinancierd moeten worden. De obligatiemarkt maakt zich daar toch wat zorgen over en ondertussen dieselt de economie hier verder. Net als in Europa en Azië trouwens. De ECB verklapt zo min mogelijk van haar plannen om QE te beëindigen. Zij wil het herstel van de Zuid-Europese conjunctuur niet in de kiem smoren. Binnenkort moet keizer Draghi toch een beetje met de billen bloot, zonder dat ik overigens beweer dat hij geen kleren draagt. Zijn monetair beleid is tot dusverre succesvol geweest om de euro in stand te houden en de economische groei te stimuleren.
Ondertussen zijn we aangeland bij onze eerste belegging in min of meer illiquide vastrentende beleggingen. Het wordt een fonds van Asset Backed Securities, vastrentende papieren met onderpand. Veelal zijn dat hypotheekportefeuilles, maar het kunnen ook mandjes consumentenleningen zijn, credit cardleningen, etc.. Renterisico’s zoeken we niet, dit worden vooral ‘floaters’, die dus meebewegen met de renteontwikkeling, die dan ook hopelijk omhoog gericht zal zijn de komende jaren. Hier gaat het om de rente-opslag. Spectaculaire beleggingen worden het wellicht niet: de manager mikt op een resultaat van 4-5% bij een credit rating van BB-BBB. Naast bewezen ervaring en track record op dit terrein vinden we de lage kosten (beheerloon 10% van het resultaat met een maximum van 0,5%) ook belangrijk. Ook met andere alternatieve vastrentende beleggingen maken we vorderingen: in totaal denken we de beleggingen hier te spreiden over 3-4 fondsen. We houden u op de hoogte.
Met hartelijke groet, mede namens mijn collega’s,
Wouter Weijand
Chief Investment Officer, Providence Capital
