Het ging dan ook alle kanten op afgelopen maand: rentes daalden in het noorden en stegen in het zuiden. Maar na de 1e verkiezingsronde in Frankrijk ging dat weer vice versa. Amerikaanse aandelen daalden eerst en stegen later. Europa maakte juist een inhaalsprong en gezien onze overwogen positie in deze regio kwam ons dat goed uit. Japanse aandelen leden eerst onder een sterke yen, maar toen die flink terugviel, veerden ook die aandelen weer op. Emerging en Frontier Markets daalden ook eerst en stegen later weer. Olieprijzen stegen eerst, maar daalden nadat de voorraden groot bleken en bleven. Goud steeg eerst in waarde, maar daalde na de Franse verkiezingen en wat meer rust rondom Noord-Korea. Echt veel is er per saldo dus niet veranderd. De onderstaande tabel geeft daarvan een beeld.
Politiek gezien is de dynamiek groter. Koning Trump kreeg vrijwel niets voor elkaar die eerste 100 dagen, maar markten lijken onbezorgd vanwege zijn pro-business houding. Zijn belastingvoorstellen roepen wel vragen op: wie gaat het betalen bijvoorbeeld? Wie het gaat ontvangen is wel weer duidelijk: Trump en zijn vrienden lijken een enorme belastingverlaging tegemoet te gaan. De verarmde middenklasse, die Trump een belastingverlaging beloofde, is erin ingetrapt. Tot zover dus nog geen nieuws. Intussen is hij wel flink bijgedraaid richting China en de Navo. Dat geldt inmiddels ook voor z’n oorlogsvloot, die eerst naar Australië voer i.p.v. naar Korea, maar goed, dat was gewoon een misverstandje. Hopelijk blijft het daar ook bij, nu China wat toeschietelijker lijkt om de druk op Kim te verhogen.
Europa lijkt intussen meer verenigd dan we lange tijd mochten waarnemen: 4 minuten duurde de vergadering van EU leiders slechts, waarin de onderhandelingspositie m.b.t. Brexit werd vastgesteld. Vroeger moesten we nog wel eens tot de volgende ochtend wachten voordat er witte rook uit Brussel kwam. Nu wordt de ‘vijand’ eensgezind tegemoet getreden. Al wil nog vrijwel niemand in het VK de harde werkelijkheid onder ogen zien, ook Theresa May niet, naar het schijnt.
Potentiële dissidenten rond die Europese eenheid zijn er overigens nog wel: vooral Italië kan begin 2018 roet in het eten gooien. Alleen in dit land bestaat echt consensus over de ongewenstheid van de euro. Bovendien staat Beppe Grillo in de poll’s hoger dan Renzi’s partij. Maar dat zagen we wel eerder: Wilders en Le Pen stonden ook vaak 1e in de peilingen, om vervolgens af te zakken naar een 2e plaats wanneer er echte verkiezingen werden gehouden. Laten we hopen dat dit a.s. zondag ook nog steeds geldt als de 2e ronde van de Franse verkiezingen plaats vinden.
Tot zover April. In mei legt elke vogel een ei. Vaak ook is mei een maand om winst te nemen. Zover lijkt het echter qua waarderingsniveau of al te wild sentiment nog niet te zijn. Wij hebben ons ei daarover dus nog niet gelegd. Volgende maand hoort u meer.
Namens het gehele team, met hartelijke groet,
Wouter Weijand, Chief Investment Officer, Providence Capital.
