Eigenlijk stond er ‘communistisch’ voor die heilstaat, maar dat ging me iets te ver. Ooit werd ik door mijn excentrieke Engelse CEO ‘communist’ genoemd: ik had immers als enige een baard en pleitte bovendien voor een meer egalitaire verdeling van de bonussen. Dat vond ie maar vreemd, maar ook wel weer vermakelijk, iemand die afweek van de Engelse norm, waarbij een kleine groep mensen de winst mocht verdelen. Hij was het verder zelden met me eens, maar gaf me ondertussen alle ruimte om binnen het bedrijf te ondernemen en beleggingsstijlen op te zetten, waar ik in geloofde. Een hele bijzondere man dus, in een vreemde, harde kapitalistische wereld. maar goed, ik leverde wel en hij keek toch ook vooral naar de bottom line…
Ondertussen is de wereld nog veel gekker geworden. We staren naar iets, dat hopelijk een bottom is geweest, al is dat voor de staatskas voorlopig vooral een bodemloos gat. Hoe is het mogelijk dat bedrijven, die jarenlang hun dividenden naar privé of naar hun aandeelhouders hebben gehengeld, nu gewoon gratis geld van de gemeenschap krijgen? Zonder dat ze daarvoor één aandeel in hun bedrijf behoeven in te leveren!
In de wereld tot en met februari 2020 kreeg je als bedrijf best geld om verder te gaan of te herstructureren, als je in de problemen kwam, maar wel toekomst had. Maar of dat nu beursgenoteerd of private equity was, gratis geld bestond toen nog niet. Je leverde toch echt een stuk van je bedrijf in bij die financier.
Maar dat is inmiddels “old school thinking”. Zit het mee, dan loop je binnen, zit het tegen dan betaalt de rest van de samenleving, vooral de gewone loontrekker, jouw ondernemingsavontuur. Hoezo buffers opbouwen voor slechtere tijden? We hebben toch een lange periode van hoogconjunctuur achter de rug? Vreemd en onrechtvaardig dus, vooral voor de volgende generatie, die dit blijkbaar zonder vergoeding mag ophoesten.
Lieve mensen, gratis geld bestaat niet. Wij, de gemeenschap, moeten dat straks lenen en op termijn zal dat vast niet meer gratis kunnen. Wij, de gemeenschap, verdienen een aandeel in jullie bedrijven. Dat hoort nu eenmaal bij die socialistische heilstaat, die wij blijkbaar geworden zijn. Daar is de staat eigenaar van een belangrijk deel van de productiemiddelen. Als het straks weer goed gaat, willen wij van die aandelen een dividend en ooit mag je dat stuk private/public equity, waarmee wij je gered hebben, weer van ons terugkopen.
Als we tegen die tijd dan weer een markteconomie geworden zijn… hoop je.
DOOR: WOUTER WIJAND, Chief Investment Officer
