Argentinië
Als u wereldwijd noodkredieten zou verstrekken, zou u dan de helft van uw geld aan Argentinië uitlenen? Nee, u niet, maar het respectabele IMF wel. “Er was niemand anders vorig jaar, die de omvang van dit probleem aankon, behalve het IMF”, zo legde Lagarde uit, “we moesten het groots aanpakken”. Maar waarom ‘s lands crediteuren door u en mij moesten worden gered, dat schrijft ze er niet bij. Die crediteuren namen toch het risico dat het land voor de zoveelste keer failliet zou gaan? Nu loopt het IMF het risico haar leningen van $57 mrd te verspelen: Argentinië is in default gegaan en heeft kapitaalrestricties aangekondigd, nadat de bevolking een bank run pleegde op haar schamele $-reserves.
Handelsoorlog
De afgelopen weken is de handelsoorlog tussen de VS en China opnieuw opgelaaid: de importheffingen en de getroffen productgroepen worden alsmaar groter en grootser. Het lijkt de financiële markten steeds minder te deren, alsof er een soort verveling over dit onderwerp is neergedaald. En natuurlijk hoeft de Amerikaanse consument dit niet te betalen, hoor! Deze leugen is niet alleen grappig door zijn domheid. Ze neemt ook de angst voor een te traag groeiende inflatie bij de Fed weg. Immers, importheffingen betekenen gewoon knalharde prijsstijgingen. Mocht Trump nog gedacht hebben dat hij tegelijk China en de Fed op hun knieën zou krijgen, dan kon hij zichzelf wel eens in de voet schieten. De Fed kan natuurlijk die aantrekkende inflatie negeren en zich puur richten op economische groei, maar heeft al eerder gehint dat zoiets op het handelsbordje van Trump thuishoort.
Boris
Groots, bijna Churchilliaans, is natuurlijk het optreden van die andere blonde bonk, onze Britse Boris. Voor diegenen, die de buitenspelregels nog niet goed kennen, is dit een wijze les. Voordat het land de komende decennia buitenspel komt te staan, mag het parlement, dat daarover beslist, zelf ook nog even een maand buitenspel staan. Stel je voor dat ze daar over zou mogen meebeslissen! Nee, laat deze alleroudste moderne democratie ter wereld ons tot voorbeeld strekken. Groots is haar ondergang en vast ook het standbeeld voor de Britse premier, die wel van een stormpje houdt. Als ie tenminste niet net voor de finish door datzelfde parlement nog wordt tegengehouden. Maar ook hier reageren financiële markten niet eens nerveus meer op. Ik kan me voorstellen dat er nog een last-minute verzoek om uitstel komt, net als bij May dit voorjaar. Maar of Macron dan opnieuw kan worden vermurwd? Ik kan me dat nauwelijks meer voorstellen. Groots en trots zal Boris met zijn landgenoten van de Britse kliffen springen. Met het risico bovendien, dat Noord-Ierland, Schotland en Wales zich van Engeland losmaken en zich bij de EU gaan voegen, t.z.t. Ik denk dat ze trouwens van harte welkom zullen zijn.
Salvini
Groots zou ook de overwinning van Salvini worden, bij de verkiezingen, die zijn rivalen nu lijken te voorkomen. Met de buik pront naar voren (zo herken je de grootsheid van een staatsman tegenwoordig) was hij de Italiaanse stranden opgegaan, om vast letterlijk warm te lopen voor diezelfde gehoopte verkiezingen. Gehypet was ie al, stoned van zijn eigen hallucinaties. Toch is er nog goed nieuws voor deze ijzervreter. Zijn tegenstrevers hebben een bloedhekel aan elkaar en heel lang zullen ze dat niet onder stoelen of banken kunnen steken en kan het moddergooien weer beginnen. Dan zullen er voor de 2000e keer na Christus weer verkiezingen worden gehouden en weten u en ik wie zichzelf groots genoeg vindt om dat enorme Italiaanse schuldenprobleem aan te pakken… Precies, die nieuwe president van de ECB.
Negatieve rente
La Garde zal tegelijk haar verdiensten op uw spaarrente gaan verhogen (ja, goed lezen…) en de banken de strop wat harder aantrekken: ik verwacht dat de depositorente van -0,4% voor de banken naar -0.5 of -0.6% zal gaan de komende maand. Dat wordt vervolgens de excuustruus van de banken om een strafrente op uw spaargeld in te gaan stellen, wellicht iets van -0.2%. Wat te doen? Ik hield hierover een enquête in mijn directe omgeving en het antwoord was niet groots en meeslepend, maar nuchter: “gewoon de hypotheek aflossen” was verreweg het meest gekozen antwoord. Zo maak je nog een aardig positief rendement.
Want de rente op 10-jaars staatsleningen is inmiddels de -0.5% gepasseerd en zelfs 30-jarig staatspapier noteert negatief. Pensioenfondsen zullen weldra hun toezeggingen moeten korten, tenzij politici snel een groots besluit nemen. Ik vrees echter dat dit dossier muurvast zit.
Grootse aandacht in de media was er de afgelopen maand voor het recessie-spook. Maar daar heb ik de vorige nieuwsbrieven al aan gewijd, dus dat is voor u geen nieuws meer. Met de meeste zorgen hierover in Europa wist de dollar zich aan haar rentedaling te onttrekken en onder de 1.10 tegen de euro te duiken.
Beleggingen
Tot slot ons beleggingsbeleid. Ons vertrouwen is de afgelopen tijd minder groot geworden en dat gold dus ook voor onze weging in aandelen. Wij hebben die weging in augustus verder teruggebracht, tot 10% onder het gemiddelde risicoprofiel dat per klant natuurlijk verschilt. Aandelen zijn inmiddels teruggevallen, maar niet spectaculair, dus die lagere aandelenweging heeft nog geen grootse resultaten opgeleverd. En van die rentedaling hebben u en wij veel last, immers op deze renteniveaus houden wij nog maar weinig staatsleningen, dan wel renterisico’s in de portefeuilles aan.
Niettemin oogt dit scenario als geschikt voor beleggers, die enige bescheidenheid aan de dag kunnen leggen. Een zeldzame eigenschap dezer dagen. Laten we hopen dat het ergens toe leidt.
Rest mij u te groeten, namens al mijn grootste collega’s,
Door: Wouter Weijand, Chief Investment Officer
