Wederopstanding
Na jarenlang gemodder heeft de euro recentelijk een heuse wederopstanding gemaakt: zowat alle andere valuta, zelfs de Zwitserse Frank, moesten sinds juni een veer laten ten gunste van ons mopper-muntje. Valuta-experts geloofden lang in pariteit tussen $ en euro, maar die wist onze zwalkende Trump wel uit hun hoofd te tweeten. En misschien was de monetaire verkrapping door de FED allang ingeprijsd. Ondertussen stuitert het pond verder omlaag over de Brexit brokken. En dan, als de meeste andere $-gerelateerde munten, net als de yen, ook terugvallen, dan is het plots eenzaam aan de top. Zeker als ook Draghi schoorvoetend het einde van QE aankondigt. In plaats van lelijk eendje ben je zomaar de sterkste munt! Eindelijk is er even geen aandacht voor zombie-Griekenland, waar je nog steeds niet meer dan gemiddeld 60 euro per dag kan opnemen en de vliegtuigen met geld uit Frankfurt stipt blijven landen. En waar het arme Italië en Portugal ook even uit het nieuws zijn. Het kan verkeren.
Toeschouwers
Maar hoe nu verder? Vormt dit vertrouwen de opmaat voor die verdere Europese integratie, zoals Marcon en merkel die in vage bewoordingen hebben uitgesproken? Met wellicht een Franse minister van Begrotingszaken en Jens Weidman als nieuwe ECB-baas in 2019? Het zou me verbazen. Maar voor zover u nog dacht dat kleine landen iets te zeggen zouden hebben, bijna alle grote Europese beslissingen worden door de Duits-Franse as genomen. Ook deze, vrees ik. Toeschouwers zijn we, meer niet en vervolgens nemen we het spontane, ijzersterke besluit om Duitsland te volgen … pff.
Maar eerst d
oet Merkel natuurlijk nog even niets, er zijn zo verkiezingen. Pas na september zal zij opstaan om richting te geven aan dat nieuwe, ongewisse Europa. Waar niemand nog echt elkaars rekeningen wil voldoen, maar wel een beetje elkaars hand wil vasthouden. Omdat het anders een zooitje wordt. Maar hoe verder precies, nee, dat weet eigenlijk nog niemand. De euro is opgestaan, maar heeft geen idee waarheen af te reizen. Laat maar even zitten, zou ik zeggen.
Wouter Weijand, CIO
