Providence Capital

Eerst vervliegt de hoop, dan de angst

Aandelen verder omhoog

Tussen hoop en vrees, dat zijn vaak de beste periodes voor aandelenbeurzen. Angst is vaak een slechte raadgever, althans voor panikerende verkopers, dat zagen we eind vorig jaar weer eens. Voor kopers is het veelal een buitenkansje. En als vervolgens één voor één de angels en angsten uit die grote problemen worden gehaald, dan klaart het op. Als sneeuw voor de zon lijken de problemen van beleggers te verdwijnen en koersen veren op. Het is een hausse met tegenzin, met beleggers, die maar deels meedoen, die nog altijd (terecht) zorgen hebben over onopgeloste zaken. Gelukkig maar: stel je voor dat je je nergens meer zorgen over kon maken? Dan was er geen risicopremie in de markt meer op te halen. Een goede belegger wil zorgen, die echter wel oplosbaar zijn. Vaak rekenen we dan op centrale bankiers en hopen we op politici. Centrale bankiers lijken een groter gevoel voor het algemeen belang te koesteren dan politici. Laatstgenoemde zijn vaak egotrippers of koesteren soms waanideeën, zoals bij de Brexit, de stabiliteit van de eurozone-financiën of de Amerikaanse handelspolitiek. Het duurt altijd even voordat je sommige zonderlingen weer in hun hok krijgt. Soms lukt dat ook niet of niet helemaal.

No Big Deal

Ondernemers zijn zelden bang voor centrale bankiers: of de rente nu 1-2-3-4% bedraagt, de kans op succes bij een investering hangt daar veelal niet vanaf. Pijn doet monetair beleid immers pas bij 5-6-7-8%. Angstig wordt het wel als handelstarieven of belastingverschuivingen je businessmodel door de war schoppen. Dan ga je een tijdje op je handen zitten en in die periode zit nu een flink aantal ondernemers in Europa en Azië. In de VS ging de overheid op slot, maar dat heeft het groeitempo van circa 3% nauwelijks kunnen remmen.
Trump maakt de wereld al wekenlang lekker met het vooruitzicht op een “Big Deal” met China. No big deal, zou ik zeggen: Trump wilde gewoon een deal, maar die handelstekorten los je niet zomaar op. Het echte probleem voor Amerika is dat het nooit een groot exportland zal worden. Heb je een goed idee, dan kan je dat in het enorme Amerika uitrollen richting 350 miljoen klanten, in je eigen taal en met de eigen binnenlandse regels. Waarom zou je ingewikkeld doen en de wereldmarkt op gaan met al die talen, regelgeving en noem maar op? Kleinere, dan wel armere landen met prijsvoordelen, dan wel erkende wereldreizigers, zoals Duitsers, Japanners, Chinezen en ook Hollanders, zijn daar veel beter in. Die culturele verschillen, ook in handelsgeest, die roei je niet zomaar uit met een of andere Big Deal, die vast niet enorm veel gaat voorstellen. Los van wat er allemaal zal gebeuren door die Big Deal, voor beleggers geldt vooral: wat is er inmiddels ingeprijsd op financiële markten en wat nog niet? Aandelen staan inmiddels 12% hoger in de VS, 10% hoger in Europa en circa 20% hoger in China. Emerging Markets hebben vanaf begin oktober een inhaalslag gemaakt op ontwikkelde markten en gezien die verbeterde vooruitzichten voor de wereldhandel is dat terecht.

Strategisch belang

Nu nog even dat akkefietje in het Verenigd Koninkrijk, waarvan ik de naam even ben vergeten. Iets met een B. Bezopen of zoiets. Ik heb begrepen dat het kabinet overweegt een 14% strategisch belang te nemen in het Verenigd Koninkrijk. Daarmee krijgen we weliswaar niet meteen stemrecht (dat duurt nog een paar jaar), maar we zouden zo meer gewicht in de schaal kunnen leggen bij de komende stemming over de luchtfietserij van het land. En nu we al die aandelen hebben, gaan die leiders plotseling vast veel verstandigere beslissingen nemen. Zeker weten. En als buurland en handelspartner gaan wij daarvan profiteren. Het pond is intussen al procenten opgeveerd, dus de markt zegt dat het goed komt. Laten we dat hopen.

Als echter ook deze zorgen achter de horizon mochten zijn verdwenen, moeten we ons zachtjes zorgen gaan maken. Stel je voor dat er straks geen zorgen meer zijn! Zonder zorgen neemt de kans op euforie weer toe en dat is niet goed. Moge die angst dus niet meteen vervliegen, dan blijft er nog wat in het vat voor u en mij, en blijven beurzen mild en blij.

 

DOOR: WOUTER WEIJAND, Chief Investment Officer